Hoe zal de informatievoorziening eruit zien over vijf tot tien jaar? Het internet biedt steeds meer informatie. Wikipedia doet het goed, veel mensen schrijven mee en de kans op fouten is even groot als bij een encyclopedie die door een uitgever is uitgegeven. Volgens Nature is Wikipedia vrijwel even betrouwbaar als de Encyclopædia Britannica.
In de nabije toekomst zal steeds meer informatie online beschikbaar komen. Deze informatie is van een steeds hoger kwaliteitsniveau. Professionals zullen zich in de toekomst nog verder online gaan verenigen, soms met businessmodellen erachter van digitale uitgevers of ondernemingen die gratis informatie als businessmodel hebben en in sommige gevallen zullen het particuliere initiatieven blijven.
Een goed voorbeeld van een beroepsgroep die zich op internet heeft verzameld is, toevalligerwijs, is de beroepsgroep die zich bezighoudt met het intellectuele eigendomsrecht. Waar je vroeger nog wel iets over merkenrecht kon vinden op het internet kun je nu nagenoeg alle relevante en actuele informatie over intellectueel eigendomsrecht vinden op één website,boek 9. Deze website is gratis toegankelijk en dus voor iedereen te raadplegen. De betrouwbaarheid van de website wordt verhoogd doordat bijna de hele beroepsgroep de website up to date houdt door middel van berichten over allerlei relevante ontwikkelingen. Voor de beroepsgroep is het niet alleen een inhoudelijk interessante website maar zal het op termijn ook in staat zijn bestaande juridische databanken te vervangen, omdat de website zelf ook een archief opbouwt.
Initiatieven als boek9 vragen verandering van de meer traditionele uitgeverijen. Aan de andere kant zien wij ook datprojecten die als particuliere, kleine initiatieven zijn begonnen, later betaalde sites worden. Vaak met als argument dat de kosten te hoog zijn geworden. Men kan zich daarbij ook de vraag stellen of deze websites vanaf het begin al gebaseerd waren op een businessmodel waarbij de gebruiker eerst gratis toegang krijgt en de gebruiker na een gewenningsperiode moet betalen voor dezelfde dienst of dat het inderdaad een kwestie is van vergoeding voor hosting en ontwikkelingskosten. Inzicht of verantwoording zal vooral in het laatste geval voor duidelijkheid zorgen. Iemand met een businessmodel zal deze toelichting niet snel geven. Het ontwikkelen en vullen van websites kosten ontegenzeggelijk op de een of andere manier geld en dat moet ergens vandaan komen.
Achter boek9 zit een digitale uitgever, maar er zijn ook mensen die van mening zijn dat er geld te verdienen valt met het gratis weggeven van producten. Onder anderen Chris Anderson’s schreef er een boek over: Free: The Future of a Radical Price. Doug Cornelius probeerde dit in een artikel verder toe te passen op een advocatenkantoor. Het zijn interessante ontwikkelingen, zeker nu mensen zelf zaken gaan toevoegen aan het publieke domein, zoals bijvoorbeeld Wikipedia. Hierdoor krijgt ook de discussie over auteursrecht een nieuwe wending.
De auteurechtrichtlijn bevat momenteel geen beperking die het gebruik van bestaande, door het auteursrecht beschermde inhoud toestaat voor het maken van nieuwe of afgeleide werken. Er werd al verzocht om een beperking te aanvaarden voor transformatieve, door de gebruiker gemaakte inhoud. Deze materie houdt ook de Europese Commissie bezig, zoals blijkt uit het laatste groenboek, Auteursrecht in de kenniseconomie.
Doordat steeds meer informatie gratis ter beschikking komt lijken een aantal traditionele bedrijven het moeilijk te gaan krijgen, zoals kranten of uitgevers. Daar zit een keerzijde aan. Wat betekent dat voor de echte kritische journalistiek? Steeds vaker duiken berichten op dat media misleid zijn, vaak doordat de bronnen niet worden gecontroleerd. Recent overkwam dat het AD nog. Betrouwbaarheid van informatie zal steeds vaker samenhangen met bestaande kennis. Veel websites of blogs nemen berichten van elkaar over en vaak zijn bronnen lastig te achterhalen. “Zo wijst onderzoek vaak uit….” Welk onderzoek, door wie, waar kan ik het vinden? Die informatie staat er vaak niet bij.
De toegankelijkheid van informatie is door het internet verbeterd, maar voor een indicatie van de kwaliteit heeft men steeds meer betrouwbare kennis en tijd nodig. Kranten en andere media zoeken nu naar nieuwe businessmodellen en de New York Times wil als eerste grote media-onderneming hun informatie achter gesloten deuren gaan plaatsen.. Betrouwbare media kunnen om die reden nog best eens succesvol zijn met informatie achter gesloten deuren. Voor algemene informatie en kleine nieuwsberichten zijn blogs en nieuwswebsite voldoende, voor een stap verder moeten wij naar …? Zegt u het maar.
Onderwijs en kennismanagement zullen steeds belangrijker worden, want iedereen heeft (basis)kennis nodig om de gevonden informatie een plaats te kunnen geven en er het maximale uit te kunnen halen. De mensheid beschikt over steeds meer informatie en het internet heeft informatie steeds toegankelijker gemaakt, maar in hoeverre ons dat professioneel verder heeft gebracht en in hoeverre het onze kennis heeft verrijkt blijft de vraag. Informatie opzoeken is nu al heel goed te doen, maar toepassen op de eigen situatie met veel variabelen vereist andere competenties. De vraag naar kennis en ontwikkeling stimuleert in elk geval ook de vraag naar goed opgeleide en gespecialiseerde professionals die informatie om kunnen zetten in kennis en van daaruit in toegevoegde waarde voor organisaties.