De dupe is dus meestal de gebruiker. Schade als gevolg van storing van het netwerk van telecommunicatieoperators als bijvoorbeeld Vodafone, via wiens netwerk bijna een week geen normaal telecommunicatieverkeer mogelijk was, blijft bij de particuliere of zakelijke gebruiker.
In artikel 6 van de algemene voorwaarden van Vodafone die natuurlijk ook door de klant zijn aanvaard(!) wordt gesteld dat:
(…) diensten negatief kunnen worden beïnvloed en (tijdelijk) niet beschikbaar kunnen zijn door fysieke factoren (…) en storingen. Daarbij spant Vodafone zich in binnen de grenzen van de redelijkheid deze omstandigheden tot het uiterste te beperken. U heeft geen recht op vergoeding of restitutie.
In november 2009 had het bedrijf, ook na ernstige storingen uit de goedheid van zijn hart de gebruikers een weekend gratis sms gegeven, waar zou het bedrijf nu mee komen?
De vraag is of het bedrijf voor de schade aansprakelijk is als gevolg van het leveren van een wanprestatie en wat onder een redelijke inspanning moet worden verstaan én of hier niet ten minste het nemen van redelijke voorzorgsmaatregelen onder moet worden verstaan.
Op grond van het (ontwerp)besluit continuïteit dienstverlening, geïnitieerd op grond van meldingsplicht datalekken in artikel 11.2 a Telecommunicatiewet, dient de aanbieder te beschikken over een continuïteitsplan. Hebben aanbieders die dan nog niet? En hoe zit het met het vereiste van de zogenaamde redundancy – het overschakelen naar andere centrales, of netwerkfaciliteiten bij zoiets als een brand?
Bij aanbieders van IT netwerken is dit soort bepalingen standaard. Men zou verwachten dat de continuïteitseis ook is gesteld in artikel 19 van het Besluit vergunningen mobiele aanbieders maar daar staat alleen maar in dat geen diensten hoeven te worden geleverd aan aanbieders die de continuïteit en integriteit van het netwerk zouden aantasten. A contrario geredeneerd zou dus kunnen worden gesteld dat de veiligheid en integriteit van het netwerk dus onder “gewone” omstandigheden wel wordt gegarandeerd.
Eerlijk gezegd vind ik er wel wat voor te zeggen dat er sprake is van een wanprestatie op grond van een tekortkoming die aan de aanbieder (Vodafone) mag worden toegerekend (art 6:74 BW) als er onvoldoende maatregelen worden genomen om het uitvallen van een netwerk te voorkomen. Een brand in de buurt van een centrale waardoor het hele netwerk in het westen van het land gedurende een aantal dagen ernstig wordt verstoord… Indien een centrale zo essentieel is dan mogen toch maatregelen als brand -en rookveiligheid, overname capaciteit etc. wel worden gevraagd? Zijn er wel voldoende maatregelen genomen? Een onderzoek door onafhankelijke deskundigen lijkt mij zeker op zijn plaats. Mochten deze deskundigen tot een negatief oordeel komen dan vrees ik dat de betreffende aanbieder er deze keer niet afkomt met een weekendje gratis sms-en.